ناوشکن ها پس از رزمناوها که تنها کشورهای آمریکا و روسیه آنها را در خدمت دارند، سنگین‌ترین شناور رزمی هستند که نیروی دریایی برخی کشورها در اختیار دارند.قدرت آتش این شناورها از رزمناوها هم بیشتر است و معمولا وظیفه محافظت از ناوهای دیگر را بر عهده دارند. در اینجا قصد معرفی 10 ناوشکن برتر دنیا را داریم.
ناوشکن کلاس زاموالت (آمریکا)
زاموالت (Zumwalt) جدیدترین ناوشکن نیروی دریایی آمریکا است. این ناوشکن جزو بزرگترین و البته گرانترین ناوشکن‌ها است و قیمت هر فروند از این ناو 3.96 میلیارد دلار است. به دلیل همین قیمت زیاد تنها 3 فروند از 27 فروندی که قرار بود به خدمت گرفته شوند ساخته شد.
زاموالت به معنای واقعی کلمه یک ناوشکن رادارگریز است و سطح مقطع راداری آن به اندازه یک قایق ماهی گیری است، در حالی که اندازه آن حتی از رزمناوهای تایکاندروگا هم بیشتر است. همچنین تلاش شده تا اثرات حرارتی و صوتی این ناوشکن تا حد امکان کاهش یابد.
زاموالت دارای 80 پرتابگر عمودی موشک است که بر خلاف ناوهای دیگر در دو طرف بدنه آن قرار دارند تا در صورت انفجار مهمات، موج آن به سمت خارج از بدنه هدایت شود و امکان غرق شدن ناو به حداقل برسد. در این سلول‌ها ترکیبی از موشکهای کروز تاماهاک، موشک پدافندی RIM-162 ESSM و موشک ضد زیردریایی ASROC قرار دارند. این ناو همچنین دارای 2 توپ 155 میلی متری با 920 گلوله است.
این ناوشکن دارای سیستم تامین قدرت یکپارچه است که امکان نصب تسلیحات لیزری و توپ‌های مغناطیسی را در آینده بر روی این ناو میسر می‌کند. زاموالت دارای سطح بالایی از اتوماسیون است که همین مسئله باعث کاهش تعداد خدمه مورد نیاز آن شده که نصف خدمه ناوشکنی مانند آرلی برک است.
ناوشکن کلاس آرلی برک (آمریکا)
آرلی برک (Arleigh Burke) پرتعدادترین ناوشکن در خدمت است و نیروی دریایی آمریکا 64 فروند از این ناوشکن‌ها را در خدمت دارد. آرلی برک در سال 1991 وارد خدمت نیروی دریایی آمریکا شد و امروزه در نقشهای دفاع هوایی و موشکی، ضد سطح، ضد زیردریایی و حمله زمینی به کار گرفته می‌شود.
این ناوشکن به سیستم رزمی معروف ایجس مجهز است که تسلیحات و سنسورهای این ناو را یکپارچه می‌کند. قلب این سیستم رادار آرایه فازی AN/SPY-1D است که وظیفه کشف، ردگیری و هدایت تسلیحات به سمت هدف را بر عهده دارد. هر ناوشکن آرلی برک دارای 96 پرتابگر عمودی است که موشک کروز تاماهاک، موشکهای پدافندی SM-2، SM-6 و RIM-162 ESSM، موشک ضد بالستیک SM-3 و موشک ضد زیردریای ASROC درون آنها قرار می‌گیرند. این ناو همچنین به موشک ضد کشتی هارپون، اژدر Mark 46 یا 50 و توپ سینه MK 45مجهز است. این تسلیحات آرلی برک را به یک دژ دفاعی مستحکم تبدیل می‌کند که توانایی محافظت از ناوگروه‌ها را در مقابل سنگین‌ترین حملات دارد.
تا کنون سه نسل از این کلاس با شناسه‌های Flight I، Flight II و Flight IIA تولید شده‌اند و به زودی پروسه ساخت نسل بعدی این ناو با شناسه Flight III نیز آغاز خواهد شد که دارای رادار و تسلیحات قدرتمندتری خواهند بود.
در نهایت اگر به سریال‌های خارجی علاقه داشته باشید، ناو جنگی معروف سریال The Last Ship از همین کلاس است.
ناوشکن کلاس آتاگو (ژاپن)
این ناوشکن نمونه ارتقاء یافته ناوشکنهای کلاس کنگو نیروی دریایی ژاپن است که خود بر اساس ناوشکنهای کلاس آرلی برک ساخته شده‌اند.
ناوشکنهای آگاتو (Agato) جزو معدود شناورهای خارج از نیروی دریایی آمریکا هستند که به سامانه رزمی ایجس مجهز شده‌اند و دارای تجهیزات الکترونیکی، رادار و تسلیحات تقریبا مشابه ناوشکنهای آرلی برک هستند. همانند نمونه آمریکایی، آگاتو نیز به 96 پرتابگر عمودی مجهز است که توانایی پرتاب موشک پدافندی SM-2، موشک SM-3 و موشک ضد زیردریایی ASROC را دارند. اژدر Mark 46 و موشک ضد کشتی Type 90 ساخت خود ژاپن نیز جزو تسلیحاتی هستند که این ناوشکن به آن مجهز است.
این ناوشکن‌ها در تئوری توانایی پرتاب موشک کروز تاماهاک را هم دارند، اما به دلیل محدودیت قانون اساسی این کشور ناوهای ژاپنی به موشک تهاجم زمینی مجهز نمی‌شوند.
ناوشکن کلاس سجونگ کبیر (کره جنوبی)
این ناوشکن تا حد زیادی به آرلی برک آمریکا شباهت دارد و این دو تجهیزات مشابه زیادی نیز دارند. با این حال بخش‌های زیادی از آن هم ساخت صنایع داخلی کره جنوبی است.
سجونگ کبیر (Sejong the Great) نیز دارای سیستم رزمی ایجس و رادار SPY-1D است ولی نسبت به ناوشکن آرلی برک پرتابگرهای عمودی بیشتری دارد. این ناو دارای 80 پرتابگر عمودی Mk 41 (مشابه آرلی برک) است که همگی با موشکهای پدافندی SM-2 مجهز میشوند. 48 پرتابگر عمودی دیگر این ناو ساخت خود کره است و موشکهای ضد کشتی هیونمو 3 و ضد زیردریایی K-ASROC که هر دو این‌ها نیز ساخت کره هستند را در خود جای می‌دهند.
کره جنوبی 3 فروند از این ناو را در خدمت دارد و 3 فروند دیگر را نیز در دست ساخت دارد.
ناوشکن تایپ 055 (چین)
تایپ 055 (Type 055) جدیدترین ناوشکن نیروی دریایی چین است و هنوز وارد خدمت نشده، اما به تازگی به آب انداخته شده است. پیشبینی می‌شود که این ناو نقش مهمی در آینده نیروی دریایی چین ایفا کند.
تایپ 055 دارای طراحی پنهانکار است و تلاش شده که سطح مقطع راداری، اثرات حرارتی و صوتی و تشعشعات الکترومغناطیس آن تا حد ممکن پایین باشد.
این ناو دارای رادار آرایه فازی فعال و تجهیزات الکترونیکی بسیار پیشرفته است. تایپ 055 دارای 112 پرتابگر عمودی است که موشکهای پدافندی، ضد بالستیک، ضد زیردریایی، کروز ضد کشتی و کروز تهاجم زمینی را در خود جای می‌دهند.
تایپ 055 جزو بزرگترین ناوهای جنگی است که پس از جنگ جهانی دوم در شرق آسیا ساخته شده و آمریکا آن را در دسته رزمناوها طبقه بندی کرده است.
ناوشکن تایپ 052D (چین)
این ناوشکن نیز جزو پرقدرتترین ناوشکنهای نیروی دریایی چین است و در حال حاضر 6 فروند از آن در این نیرو فعال هستند. چین در نظر دارد 26 فروند از این کلاس را به خدمت بگیرد.
تایپ 052D دارای رادار و سنسورهای پیشرفته و 64 پرتابگر عمودی است که موشکهای پدافندی، ضد کشتی، ضد زیردریایی و تهاجم زمینی را در خود جای داده‌اند.
این مجموعه از تسلیحات و سنسورها باعث شده که این ناو را ایجس چینی بنامند و گفته می‌شود توانایی آن با ناوشکنهای آمریکایی آرلی برک قابل مقایسه است.
ناوشکن کلاس کولکاتا (هند)
شاید این ناو به پیشرفتگی نمونه‌های غربی نباشد، اما از قدرت آتش قابل توجهی برخوردار است.
کولکاتا (Kolkata) جدیدترین ناوشکن نیروی دریایی هند است و بدنه آن به شکل پنهانکار طراحی شده است. این ناو دارای رادار و سنسورهایی در حد و اندازه برخی شناورهای غربی است و مجموعا 48 پرتابگر عمودی دارد که از این تعداد 32 پرتابگر مختص موشکهای پدافندی است و 16 پرتابگر نیز موشکهای کروز ضد کشتی و تهاجم زمینی فراصوت براهموس را در خود جای داده‌اند.
نیروی دریایی هند 3 فروند از این ناو را در خدمت دارد.
ناوشکن کلاس دیرینگ (بریتانیا)
این کلاس بیشتر با نام تایپ 45 (Type 45) شناخته می‌شود و از ابتدا برای ایفای نقش دفاع هوایی ساخته شده است.
این کلاس دارای یک سامانه دفاع هوایی با نام PAAMS است. اجزاء اصلی این سامانه دو رادار قدرتمند SAMPSON و S-1850M و همچنین موشکهای پدافندی آستر 15 و 30 هستند. این موشک‌ها در 48 پرتابگر عمودی این ناو قرار می‌گیرند.
ناوشکنهای کلاس دیرینگ (Daring) در حال حاضر به موشکهای ضد کشتی هارپون مجهز هستند اما نیروی دریایی بریتانیا قصد دارد که این موشک را از خدمت خارج کند که در این صورت این ناوشکن غیر از توپ سینه خود، سلاح دیگری برای درگیری با اهداف سطحی نخواهد داشت.
ناوچه کلاس هرایزن (فرانسه و ایتالیا)
این کلاس رسما به عنوان ناوچه شناخته می‌شود، اما با توجه به اندازه و میزان تسلیحاتی که حمل می‌کند، بدون شک در دسته ناوشکن‌ها قرار می‌گیرد. استفاده از واژه ناوچه برای این کلاس بیشتر دلایل سیاسی دارد.
هرایزن (Horizon، در ایتالیایی: Orizzonte) محصول همکاری مشترک فرانسه و ایتالیا است. در ابتدای پروژه، بریتانیا هم در این طرح سهیم بود اما به دلیل نیازهای متفاوت از پروژه خارج شد و خود به تنهایی ناوشکن تایپ 45 را تولید کرد.
هرایزن مانند تایپ 45 از سامانه PAAMS استفاده می‌کند. تفاوت آن با ناوشکن بریتانیایی در سنسورها و رادار چند منظوره‌اش است. این ناوشکن به جای استفاده از رادار SAMPSON از رادار EMPAR استفاده می‌کند. مانند تایپ 45، هرایزن نیز دارای 48 پرتابگر عمودی است که موشکهای آستر 15 و 30 را در خود جای می‌دهند. برای درگیری با اهداف سطحی، هرایزن‌های فرانسه و ایتالیا به ترتیب به موشکهای اگزوست و اتومات مجهز شده‌اند. سامانه‌های دفاع نزدیک ناوشکنهای دو کشور نیز متفاوت و محصول بومی خودشان است.
ناوشکنهای فرانسوی و ایتالیایی در کنار هم
فرانسه و ایتالیا هر کدام دو فروند از این ناوشکن را در خدمت دارند.
ناوشکن کلاس سوورمنی (روسیه)
سوورمنی (Sovremenny) ناوشکنی نسبتا قدیمی است و اولین فروند از آن در سال 1980 وارد خدمت نیروی دریایی شوروی شد. 21 فروند از این ناو ساخته شد، اما امروزه تنها 3 فروند از آن در نیروی دریایی روسیه فعال هستند.
از لحاظ رادار، سنسورها و تسلیحات، این ناوشکن با ناوشکنهای دیگر لیست فاصله قابل توجهی دارد. این ناوشکن بر خلاف ناوشکنهای غربی در درجه اول برای درگیری با اهداف سطحی ساخته شده و به این منظور به 4 موشک ضد کشتی فراصوت P-270 (شناسه ناتو: SS-N-22 Sunburn) مجهز شده است. از لحاظ پدافندی نیز این ناو تنها به 48 موشک Shtil (شناسه ناتو: SA-N-12 Grizzly) مسلح شده که نسبت به پدافند سایر ناوشکن‌ها برد کمتری دارد. توپ سینه 130 میلی متری، سامانه‌های دفاع نزدیک AK-630، پرتابگرهای اژدر و راکت‌های ضد زیردریایی RBU-1000 از دیگر تسلیحات این ناوشکن است.
هر چند سوورمنی از سایر ناوشکنهای این لیست فاصله زیادی دارد، اما نیروی دریایی روسیه ناوشکن مدرنی را در دست ساخت دارد که جایگزین این کلاس و دیگر ناوشکنهای قدیمی روسیه خواهد شد.
