[ad_1]
تمدن های بیگانه قادرند با بهره‌گیری از نقشه کیهانی ناسا که 40 سال پیش به فضا ارسال شد، ما زمینیان را پیدا کنند. آیا آن‌ها این پیغام را دریافت کرده‌اند؟
آژانس فضایی ناسا (NASA) در حدود 40 سال قبل تصمیم سرنوشت‌سازی را برای کره زمین و ساکنین آن اتخاذ کرد. نقشه کیهانی ناسا ایده جدیدی بود که در راستای برقراری ارتباط با موجودات فضایی مطرح شد. با عملی شدن این برنامه، نقشه کیهانی دقیقی از موقعیت زمین و ویژگی‌های نژاد انسان به فضا ارسال شد تا بیگانگان بتوانند به شکل آسان‌تری ما را پیدا کنند. با این حال دکتر فرانک دریک (Dr. Frank Drake) به عنوان فردی که در این زمینه تلاش زیادی را به کار گرفت، پیش‌بینی می‌کند که این نقشه‌ها ممکن است برای تمدن ما بسیار خطرناک باشند.
تلاش‌های انسان برای جستجوی حیات بیگانه به چندین دهه قبل برمی‌گردد. اما شاید مهم‌ترین گام را برای پیدا کردن بیگانگان در سال 1970 برداشته‌ایم. در این سال، نقشه کیهانی ناسا تهیه و آماده‌سازی شد تا مکان دقیق سیاره ما را در فضا به نمایش بگذارد. اگر این نقشه به دست تمدنی فرازمینی برسد، آن‌ها به خوبی قادر خواهند بود ما را پیدا کنند! نقشه‌های مذکور همراه با 4 فضاپیمای مختلف در سال‌های گوناگون به فضا ارسال شده‌اند تا اگر روزی به دست فرازمینی‌ها رسید، آنان بتوانند به سادگی با ما ارتباط برقرار کنند.
با وجود آنکه ارسال این نقشه های کیهانی در حدود 40 سال قبل یک پیشرفت قابل توجه در جستجوی حیات بیگانه به شمار می‌رود، اما خالق نقشه کیهانی ناسا در این باره نظر دیگری دارد. او معتقد است که ارسال نقشه های مذکور به فضا، می‌تواند یک تهدید بالقوه و خطرناک برای زمینیان باشد.
نقشه کیهانی ناسا توسط 4 فضاپیمای پایونیر 10 (Pioneer 10)، پایونیر 11 (Pioneer 11)، وویجر 1 (Voyager 1) و وویجر 2 (Voyager 2) در فضا حرکت می‌کند و به گفته کارشناسان ناسا، از مرزهای منظومه شمسی نیز خارج شده است. علاوه بر مختصات جغرافیایی، هریک از این فضاپیماها تصویری از شکل و شمایل نژاد انسان را نیز با خود به همراه دارند.
فرانک دریک به عنوان فردی که در طراحی نقشه کیهانی ناسا طی ماموریت‌های پایونیر 10 و 11 در سال‌های 1972 و 1973 نقشی کلیدی را بر عهده داشت، معتقد است که انجام این کار شاید تبعات شومی را برای ساکنین زمین در پی داشته باشد. او در جریان یک مصاحبه اظهار کرد:
در آن زمان، تمامی همکاران من بر این باور بودند که حضور بیگانگان در زمین همراه با صلح و دوستی خواهد بود. در واقع هیچ‌کس تصور نمی‌کرد که انجام این کار ممکن است تا چه اندازه خطرناک باشد.
پلاک‌های تعبیه شده بر روی فضاپیمای پایونیر، دارای ویژگی‌های دقیقی از نژاد تمدن ماست. در این پلاک، تصویری از یک زن و مرد به نمایش درآمده که در کنار نقشه‌ای از کره زمین قرار گرفته‌اند و موقعیت آنان را می‌توان نسبت به ستاره‌های پر نور تشخیص داد.
اما چرا ستاره‌های پرنور؟ به این علت که این ستاره‌ها برای مدت زمانی بسیار طولانی دوام آورده و بسیار روشن هستند. از این جهت در صورتی که این فضاپیماها روزی به دست بیگانگان برسد، آن‌ها به شکل آسان‌تری می‌توانند به سمت تمدن ما سفر کنند. پلاک‌های مربوط به فضاپیماهای وویجر نیز طراحی مشابهی داشته و نقشه کیهانی ناسا بر روی آنان نیز درج گردیده است.
ناسا همچنین پیغامی را نیز در این فضاپیما قرار داد که نژاد انسان را برای کاشفان احتمالی این فضاپیماها شرح دهد. همچنین اطلاعاتی دیگری از جمله زمان ارسال این فضاپیماها و سایر ویژگی‌های نژاد انسان نیز در آنان قرار گرفت. علاوه بر این‌ها، در میان اسناد مذکور صداهایی ضبط شده از طبیعت زمین، صدای قطار و همچنین صدای بوسه مادر به فرزند نیز وجود داشت.
اما با وجود خطرات بسیاری که پیرامون کشف تمدن ما توسط بیگانگان وجود دارد، دکتر فرانک دریک می‌گوید احتمال اینکه نشانه‌های موجود به دست موجودات فضایی برسد، بسیار اندک است. او در این باره می‌گوید:
فضاپیماهای مذکور با سرعتی در حدود 10 کیلومتر در ثانیه حرکت می‌کنند. این بدان معناست که سفر آنان از یک ستاره به ستاره دیگر، میلیون‌ها سال به طول خواهد انجامید.
با این وجود، به نظر می‌رسد که تصورات انسان‌ها از موجودات فضایی، نسبت به سال 1970 تغییرات بسیاری کرده است. اکنون کارشناسان بیشتر به این ایده متکی هستند که ما نباید خودمان را به بیگانگان نشان دهیم.
پروفسور استیون هاوکینگ می‌گوید در صورتی که بیگانگان ما را پیدا کنند، سرنوشت خوبی در انتظار ما نخواهد بود. او بر این باور است که برقراری ارتباط با یک تمدن بسیار پیشرفته در یک سیاره دیگر می‌تواند مانند برخورد بومی‌های قاره آمریکا با کریستوف کلمب نتایج چندان خوبی نداشته باشد.
همچنین هاوکینگ گفته است که اگر بیگانگان ما را پیدا کنند، تنها با هدف استعمار به زمین خواهند آمد.
[ad_2]
لینک منبع
