[ad_1]
سلام دوستان عزیز
مسئله ای هست که من باهاتون درمیون میذارم، خیلی ممنون میشم اگر بتوانید راهنماییم کنید
دختری 25 ساله هستم،ارشد مهندس مکانیک ، پسر دایی ای 24 ساله دارم که ایشون ارتشی هستند، ( فارغ التحصیل دانشگاه افسری ) رشته شون هم نیروی زمینی هست.
ایشون حدودا هشت سالی هست که به من علاقه بسیار دارند که به گفته خودشون برای زندگی فقط من رو مد نظر دارند، و درآمد هم بسیار زیاد خودم دیدم نه این که فقط در حد حرف باشه.
الان حدود 6 سالی هست که خواستگارم هست و خانواده هم در جریان هستند، چندین بار بهشون به دلایل مختلف جواب رد دادم، دلایلی مثل شغلشون، یا اینکه خودم در حال درس خوندن بودم، ... در حد پیامک با هم ارتباط داریم، ارتباط که نه مثل بقیه فامیل حالا یه درجه صمیمی تر .
مشکلی که وجود داره اینه که من به ایشون وابسته هستم، وابسته شدم، اما نمیدونم چقدر بهشون علاقه دارم، و دوستشون دارم . حسی که نسبت بهش دارم رو به هیچ کدوم از پسرهای فامیل یا همکلاسی هام ندارم، ( با پسر خاصی در ارتباط نبودم و آدم خجالتی و مقیدی هستم ) . اما مطمئن نیستم فقط وابستگی هست یا علاقه .
از اونجایی که آدم به شدت احساسی ای هستم خیلی زود به بقیه دل میبندم مخصوصا اگر باهام مهربون باشند که پسر دایی ام به شدت با من مهربون هستن چه در حضور خودم چه عدم حضور من و جلو بقیه .
البته یه مسئله ای هست که یه کم زود عصبی میشن، البته در برخورد با بقیه، چون من فقط از طریق پیامک یا تماس تلفنی اونم در حد احوالپرسی باهاشون در ارتباط بودم، پس در مقابل من چنین شرایطی پیش نیومده درمقابل بقیه اما چند موردی بوده و این ویژگی منفی ایشون هست
و اینکه نگران شغلشون هستم چون ارتشی هستند و اینجا مشکل اصلی هست بیشتر از نظر خانواده ام .
میگن حقوقشون خیلی کم هست ( من خودم معتقدم مال باید حلال باشه،و یه حداقلی کافی هست، اما بهرحال اینقدر شنیدم حقوق ارتشی ها کم هست که کم کم داره برام نگران کننده میشه) یعنی واقعا اینقدر حقوقشون کم هست؟
و موضوع دوم اینکه من نمیتونم خانه بدوش باشم، حالا اصلا نمیدونم چند سال منطقه محروم دارند، ولی خب این منطقه محروم رو میشه قبل از ازدواج برن، بیشتر نگران خانه به دوش بودن هستم، به هر حال من این همه سال زجر کشیدم و درس خوندم ( 18 سال ) با این وضع اگر قرار باشه هر چند سالی یه شهری زندگی کنم باید بیخیال درس هایی که خوندم و کار ثابت و دائمی یا شاید کلا بیخیال کار بشم و این برام ناراحت کننده هست، ایا همین طور هست و امکان نداره همیشه یک جا باشند؟
(خودشون گفتن که اگر مشکل من شغل هست با وجود علاقه زیاد به ارتش حاضر از ارتش بیاد بیرون، اما من خودم دوست ندارم، شغل دولتی رو مناسب تر از شغل آزاد میدونم البته با احترام به تمام دوستانی که شغل آزاد دارند)
البته باید بگم که از نظر بقیه شرایط و ویژگی ها خیلی خوب هستند و مطابق میل هستند . ببخشید طولانی شد.لطفا هر کاری دارید بگید و هر طور میتوانید راهنمایی ام کنید. از راهنمایی هاتون پیشاپیش ممنون هستم.
پیشنهاد :
ازدواج یه دختر پزشک با یه پسر ارتشی چطوره؟
درسته که با پارتی بازی وارد ارتش بشم
ازدواج با افسر نیروی زمینی ارتش که مشکل مالی نداره
برای پیوستن به ارتش مردد شدم
خواستگارم نظامیه
برادر دوستم که 30 سالشه و نظامیه ازم خواستگاری کرده
مزایا و معایب ازدواج با نظامی ها
[ad_2]
لینک منبع
