[ad_1]
به گزارش "ورزش سه"، اکنون چند فدراسیون بین زمین و هوا مانده اند و در بلاتکلیفی مطلق به سر می برند. فدراسیون کشتی یکی از آنها بود که در ۴۰ روز اخیر وضع کاملا آشفته ای داشت.
فدراسیون دیگری که بدتر از کشتی اکنون بلاتکلیف است و خیل عظیم افراد جامعه با آن سروکار دارند فدراسیون ورزش کارگری است. در حالی که این فدراسیون صنفی باید همه روزه برای سلامتی و نشاط کارگران فعالیت کند و برنامه ریزی برای شادابی و نشاط ورزش کارگران داشته باشد با یک معضل بزرگ به نام مماشات مواجه شده و عملا در تعطیلی به سر می برد تا اداره کل ورزش کارگران با یک بال به سختی پرواز کند و جالب اینجاست که وزیر کار یک ماه به پایان سال 96 در نامه ای به وزیر ورزش و جوانان سرپرست جدید این فدراسیون را معرفی کرده؛ اما وزارت ورزش معلوم نیست چرا حکم را ابلاغ نمی کند.
در نامه ای که علی ربیعی وزیر کار به مسعود سلطانی فر وزیر ورزش نوشته ضمن معرفی جواد رمضی به عنوان سرپرست جدید فدراسیون کارگری از وزیر ورزش خواسته تا به دلیل بازنشستگی سید امیر حسینی از وی به نحوی شایسته قدردانی شود.
الان دو ماه تمام است که ورزش کارگری منتظر این اتفاق است؛ ولی وزارت ورزش بدون توجه به نیازهای کارگران این طیف مهم و مولد را بلاتکلیف گذاشته است.
شاید برای وزارت ورزش خیلی مهم نباشد چرا که اعتقاد دارند سایر فدراسیونها به همین شکل کارشان را ادامه می دهند؛ ولی برای فدراسیون کارگری که تمامی امورش باید با هماهنگی اداره کل امور ورزشی و ادارات کل استانها باشد و از یک مکانیزم دولتی پیروی می کند این بلاتکلیفی ضربات جبران ناپذیری بر قشر زحمتکش کارگر وارد می کند.
جواد رمضی مدیر کل امور ورزش کارگران و از جمله موسسان فدراسیون کارگری است که برای حضور در فدراسیون و به جهت ایجاد هماهنگی های بیشتر جهت اجرای برنامه های کلان وزارت کار جایگاه خود در اداره کل امور ورزشی را به فرزاد حیدری داد؛ الان او نیز در بلاتکلیفی به سر می برد.
هرچند بلاتکلیفی ورزش کارگری به مراتب خسران ناپذیرتر از همه اینهاست؛ اما نیرویی مثل جواد رمضی که سنخیتی کامل با ورزش کارگری دارد و تقریبا تمامی استانها و شاکله ورزش کارگری با وی به جهت توسعه ورزش کارگری هماهنگ هستند چوب این بلاتکلیفی را می خورد.
طبیعی است وقتی وزیر ورزش به پیشنهاد وزیر کار که متولی فدراسیون کارگری است، توجه نمی کند؛ وزارت کار هم نمی تواند آنگونه که فدراسیون کارگری می خواهد به بودجه ها و برنامه های درخواستی عمل کند و این پارادوکس دودش به چشم ورزش کارگری می رود. ورزش کارگری در تعطیلی بسر می برد که این خود جبران بزرگی بر پیکره جامعه کارگری است. الان ابتدای سال است و باید تقویم ورزش کارگری و اهداف و دورنمای سال تبیین و تدوین شود ولی با این شرایط هیچکدام از این بخش ها نمی توانند کار خود را به روشنی و شفافی انجام دهند.
نکته آخر: شنیده شده که اگر وزارت ورزش همچنان فدراسیون کارگری را در بلاتکلیفی قرار دهد چه بسا وزار ت کار تصمیمات دیگری بگیرد و تمامی اختیارات ورزش کارگری را همانند گذشته به اداره کل امور ورزش خود بسپارد و با تقویت این اداره کل که از افراد خبره و کارشناس و کاردانی هم تشکیل شده، تمامی امور ورزش کارگری را از این طریق انجام دهد. در آن صورت یک فدراسیون خشک و خالی و بدون پشتوانه روی دست وزیر ورزش خواهد ماند که نه بودجه دارد و نه ابزار و نه تعریفی مشخص!
[ad_2]
لینک منبع
