[ad_1]
آیا می‌دانید فرمول دوستی چیست؟ ایا می‌دانید چطور می‌شود به راحتی دوستان جدیدی پیدا کرد؟! چطور می‌توانیم با دیگران خشونت آمیز رفتار نکرده و روی اعصاب آنها به نظر نیاییم، در حالیکه تمام چیزی که ما می‌خواهیم این است که دوستانه باشیم و دوستانه بنظر بیاییم؟ اجازه دهید برای شما یک مثال بزنیم:
با خانم ایکس آشنا شوید. خانم ایکس تازه به آپارتمان جدیدش آمده. او خیلی هیجان‌زده و مضطرب است، چراکه هیچ‌کس را در این دور و اطراف نمی‌شناسد. به محض اینکه وارد ساختمان می‌شود و اسبایش را پهن می‌کند، مکالمه‌ای را با همسایه‌اش شروع می‌کند اما گفت‌وگو آنطور که او برنامه‌ریزی کرده بود ملایم پیش نرفت و بطرز ناخوشایندی پایان یافت!
خانم ایکس راجع به این موضوع خجالت زده است، پس یک بار دیگر با یک نفر دیگر سر حرف را باز می‌کند، اما باز هم بنظر می‌رسد که همسایه علاقه‌ای به گفت‌وگو با او ندارد. خانم ایکس ناراحت و صدمه دیدهT اما هنوز نمی‌داند که همسایه به دلیل پافشاری بی‌جهت او در گفت‌وگو عصبانی و خشمگین بوده است.
دکتر جک شامز، که یک افسر بازنشسته‌ی FBI است، فرمول دوستی را در کتاب the like switch معرفی کرده و آن فرمول این است:
دوستی= نزدیکی+تکرار و تداوم+استمرار+شدت
المان‌های این فرمول به شما کمک می‌کنند که تصمیم بگیرید آیا کسی می‌تواند دوست شما باشد یا نه. مغز ما چیزی تحت عنوان، اسکن منطقه دارد. وقتی ما به این قسمت از مغزمان دسترسی پیدا می‌کنیم، درواقع ارزیابی می‌کنیم که کسی که داریم با او صحبت می‌کنیم می‌تواند دوست ما باشد یا نه! این اسکن درحالیکه اطلاعات لازم را پردازش و ارزیابی می‌کند، پیام‌هایی به مغز ما می‌رساند و این مراحل به ما کمک می‌کنند که تشخیص دهیم باید فرد موردنظر را نادیده بگیریم، به او نزدیک شویم یا کلاً از او اجتناب کنیم.
نزدیکی
نزدیکی درواقع فاصله‌ی شما با شخص موردنظر است، اینکه هرچند وقت یکبار در معرض یکدیگر قرار می‌گیرد. حال این می‌تواند از لحاظ فیزیکی باشد یا از لحاظ گفتاری. نزدیکی را می‌توان با ساکت نشستن در کنار فرد موردنظر هم ایجاد کرد. همین رفتار باعث می‌شود فرد احساس راحتی داشته و شما را تهدیدی در نظر نگیرد.
تکرار و تداوم و استمرار
تعداد تماس‌هایی که با یکدیگر دارید و همینطور مدت زمانی که با یکدیگر صرف می‌کنید جزو تکرار و تداوم و استمرار حساب می‌شود. مثلاً هرچه پدر و مادری وقت بیشتری با فرزندانشان صرف کنند، بیشتر می‌توانند بر روی آنها تأثیر بگذارند، بنابرین اگر مدت و تداوم زمان مصرفی والدین به حد کافی نباشد، فرزند بیشتر وقتش را با دوستانش – که ممکن است خیلی هم آدم‌های درستی نباشند- می‌گذراند.
شدت
شدت یعنی اینکه با چه قدرتی می‌توانید نیازهای فیزیکی و روانی یک دیگر را از طریق رفتارهای کلامی و غیرکلامی برطرف کنید. این موضوع شامل تعاملاتی که در زمان‌هایی که باهم صرف می‌کنید هم می‌شود. مثلا بعضی از زوج‌ها مشکل شدت دارند؛ ممکن است آخر هفته‌ها چندین ساعت در کنار هم باشند، اما باهم تعاملی ندارند و بیشتر وقت‌شان را متمرکز بر موبایل‌هایشان هستند. این شدت را کاهش داده و به مرور باعث غیر صمیمی‌تر شدن آن زوج می‌شود. اساساً هرچه زمان بیشتری را با کسی بگذرانید، او بیشتر شما را دوست خواهد داشت و هرچه این تعاملات شدیدتر و عمیق‌تر باشند، درصد این دوست داشتن بالاتر می‌رود.
فرمول دوست پیدا کردن
اگر کسی هست که می‌خواهید بیشتر بشناسید یا دوست باشید، این کار را با افزایش نزدیکی‌تان به او انجام دهید. دور و اطراف شخص باشید اما نه به وضوح و جوری که از قصد بنظر برسد. هدف این است که برای آنها آشنا شوید، که آنها هم در حضور شما راحت باشند. به تدریج تداوم زمان‌هایی که در کنار فرد هستید را بالا ببرید. وقتی تعداد زمان‌هایی که کنار هم هستید را بالا بردید، مدت زمانش را هم افزایش بدهید. می‌توانید کمی هم بر عمق و شدت آن بیافزایید (مثلاً گفت‌وگوهای دوستانه و کوتاه) و پس از مدتی می‌توانید وارد موضوعات جدی‌تر شوید. این راهکار خوبی هم برای زمان‌هایی است که تازه وارد محل کار یا محل زندگی جدیدی شده‌اید و می‌خواهید یخ دیگران را آب کرده و چندتا دوست پیدا کنید. اگر سعی می‌کنید رابطه‌ی دوستانه‌ی خوبی را هم حفظ کنید از این فرمول استفاده کنید.
آرام پیش بروید
دفعه‌ی بعد که یک آدم جدید را دیدید و حس کردید دوست دارید سریع سر صحبت را با او باز کنید، ترمز کنید. طبق فرمول گفته شده پیش بروید تا احتمال جواب دادن رابطه‌تان بالاتر برود.
[ad_2]
لینک منبع
