[ad_1]
ریحانه یاسینی در روزنامه ایران نوشت: من همیشه متعجب هستم از اینکه روس‌ها چطور با آب و هوای سرد مواجه می‌شوند. آنها هیچ وقت شکایتی ندارند یا عصبانی نیستند، فقط با سرما روبه‌رو می‌شوند. همه چیز هم کار می‌کند، جاده‌ها، حمل و نقل عمومی، قطار و هواپیما هرگز به تأخیر نمی‌افتند یا لغو نمی‌شوند. من در دمای منفی 30 درجه در روسیه پرواز کردم و هیچ مشکلی نداشتم.
زمستان گذشته من از مسکو به شهر بسیار کوچکی پرواز داشتم، آنجا یک فرودگاه کوچک محلی بود، یک ترمینال بسیار کوچک محلی اما با وجود برف و یخ و دمای منفی 40 درجه، باند فرودگاه امن و امان بود. من مطمئن هستم که این فرودگاه، بودجه بسیار کمتری نسبت به فرودگاه‌های بزرگ در انگلستان دارد اما فرودگاه‌های انگلستان ترجیح می‌دهند به جای حفظ آمادگی برای سرما، در هزینه‌هایشان صرفه‌جویی کنند.» توریستی انگلیسی پس از سفر به روسیه، چنین از زمستان این کشور سرد در پایگاه اینترنتی ساویت سیتی نوشته بود.
در روسیه با وجود برف‌های سنگین هیچ چیز به هم نمی‌ریزد. تنها در روستای اوی میاکن در سیبری دمای هوای منفی 68 درجه دارد.
بچه‌ها در دمای منفی 45 درجه نیز به مدرسه می‌روند. راننده‌ها معمولاً همیشه ماشین‌ها را روشن می‌گذارند تا یخ نزند، مردم نیز از ماهی‌های یخ زده برای غذا استفاده می‌کنند. 500 سکنه در این روستا زندگی می‌کنند و مردم باز هم به ماهیگیری‌شان ادامه می‌دهند؛ اینجا دومین منطقه سرد جهان بعد از قطب است که در تابستان‌ها و در گرما، دمای آن به منفی 20 درجه می‌رسد. اما در ایران، با اندکی برف زمستانی همه چیز قفل می‌شود، از خیابان‌های شهر گرفته تا راه‌های هوایی و تنها راه مقابله با این وضعیت، تعطیلات مدارس و کاهش ساعات کاری ادارات است. این در حالی است که تعطیلی‌های غیرمترقبه، هزینه‌های اقتصادی زیادی به بار می‌آورد. حتی در امریکا به‌دلیل تعطیلی برای خورشیدگرفتگی که تنها 2.5 دقیقه به طول انجامید، 700 میلیون دلار خسارت به بار آمد. روزنامه ایران به بهانه اختلالات جدی حمل و نقل اخیر به بررسی اوضاع در کشورهای دیگر از جمله روسیه پرداخته است، تمام منابع خبری نشان می‌دهد که سیستم حمل و نقل قوی، کلید اصلی اوضاع عادی در روزهای زمستانی است.
هر 150 متر، یک ایستگاه اتوبوس
ساز و کار بسیار قوی اتوبوس‌های درون شهری و برون شهری، یکی از عوامل اصلی است که در روسیه از جمله مسکو، در یخبندان و شرایط سنگین برفی، هیچ مشکلی پیش نمی‌آید. هر خیابان بزرگی در شهر حداقل یک خط اتوبوس دارد. بسیاری از خیابان‌ها مسیرهای متعددی دارند. اتوبوس‌ها و اتوبوس‌های برقی مسکو از ساعت 5 و نیم صبح تا یک بعد از نیمه شب فعالیت می‌کنند و میانگین فاصله بین ایستگاه‌های اتوبوس حدود 150 متر است. ایستگاه‌های متروی خارج از شهر نیز هر کدام 4 کیلومتر با هم فاصله دارند. یک شبکه بسیار وسیع اتوبوس نیز از هر ایستگاه مترو به مناطق مسکونی اطراف آن وصل می‌شود. مسکو همچنین یک ترمینال اتوبوس برای اتوبوس‌های دور برد با گردش روزانه حدود 25 هزار مسافر دارد که 40 درصد از خطوط اتوبوسی در اختیار اوست.
دوچرخه سواری زمستانی
لیودمیلا هر روز دوچرخه‌اش را چک می‌کند، زنجیرها را وارسی می‌کند و بعد برای رسیدن به محیط کار به راه می‌افتد. او یک شهروند روسی در مسکو است که 7سال پیش استفاده از حمل و نقل عمومی را متوقف و دوچرخه سواری را شروع کرد. رفت و آمد او 50 دقیقه طول می‌کشد و دو برابر سریع‌تر از قبل است. این دختر هر سال 2500 کیلومتر دوچرخه سواری می‌کند و حتی در زمستان نیز بی‌خیال این شیوه حمل و نقلی نمی‌شود. لیودمیلا به «راشا اینسایدر» می‌گوید:«زمستان اینجا واقعاً سرد است، اما به هر حال من مسیرهای زیبا را انتخاب می‌کنم، پارک‌ها و مناظر زیبایی که به من الهام می‌بخشند و کمکم می‌کنند تا حال خوشی داشته باشم. علاوه بر این، برای تناسب اندام و حس تازگی نیز روش بسیار خوبی است.»
بر اساس گزارش راشا اینسایدر، اتوبوس، مترو، سیستم‌های پیشرفته تاکسی‌های آنلاین، تنها وسیله‌های حمل و نقلی در روسیه نیستند. بسیاری از شهروندان روسیه از حمل و نقل دو چرخ استفاده می‌کنند. آنها حتی در مترو نیز با دوچرخه رفت و آمد می‌کنند؛ البته دوچرخه‌های مدرنی که می‌توانند در برف و یخ حرکت کنند. بسیاری از مدل‌های خودساخته از دوچرخه‌های روسی نیز وجود دارد که روسی‌ها خودشان برای فصل سرد می‌سازند. کار سختی هم نیست، کارشناسان به مردم توصیه می‌کنند که دوچرخه هایشان را برای سرما آماده کنند؛ نه تنها با تغییر دادن لاستیک‌ها بلکه همچنین با استفاده از یک روان‌کننده زمستانی مخصوص که نیاز به استفاده از زنجیر چرخ و راه‌های دیگر را از میان برده است. عکس‌هایی وجود دارد که نشان می‌دهد در مسکو، هزاران نفر در رژه دوچرخه سواری در آب و هوای 30 درجه شرکت کرده‌اند.
هر یک دقیقه، یک قطار
روسیه بعد از امریکا دومین شبکه بزرگ حمل و نقل ریلی در جهان را دارد. در سال 2011، بیش از 87 هزار کیلومتر راه‌آهن در روسیه کشیده شده بود. تنها در سال 2010، شبکه ریلی این کشور در مجموع 1.3 میلیارد مسافر را جابه‌جا کرده و 1.3 میلیارد تن بار نیز حمل کرده بود. از طرف دیگر متروی مسکو، شلوغ‌ترین سیستم مترو در کل جهان است. در سال 1935 افتتاح شد و بیش از 160 ایستگاه دارد. 8.5 میلیون نفر را در روز جابه‌جا می‌کند و در سال نیز 3.2میلیارد جابه‌جایی مسافر دارد. طرح این مترو نیز ساده است. هر خط یک رنگ و اسم دارد و تا به اینجای کار شبیه به متروی تهران است. اما تفاوت‌های بزرگی نیز وجود دارد؛ به ندرت لازم می‌شود که برای رسیدن قطار بیش از 3 دقیقه منتظر ماند و گاهی اوقات نیز فاصله رسیدن یک قطار تا قطار بعدی یک دقیقه است.
توجه به حمل و نقل ریلی در کشورهای مختلف دنیا مسأله ای بسیار حیاتی است. چند ماه پیش یک شرکت راه‌آهن در ژاپن به‌دلیل اینکه یکی از قطارهایش ۲۰ ثانیه زودتر از زمان مقرر به راه افتاده، از مسافران عذرخواهی کرد. بر اساس گزارش آساهی شینبون، این قطار که یکی از شلوغ‌ترین و پر رفت و آمد‌ترین خطوط کشورشان است با حرکت زودتر، برنامه‌ریزی و زمان‌بندی کارکنان و حتی خطوط راه‌آهن‌های دیگر را تغییر داده و خسارت اقتصادی را به همراه داشته است. در همین کشور، وزیر نیروی ژاپن به علت قطع شدن برق به مدت ۲۰ دقیقه، به همان مدت زمان یعنی ۲۰ دقیقه در حالت تعظیم، از مردم عذرخواهی کرد. او در سخنرانی عذرخواهی خود اعلام کرد که با قطع ۲۰ دقیقه برق توکیو، حدود ۶۳ روز کاری از کشور امریکا عقب افتادند.[ad_2]
منبع لینک by [author_name]
