زشت یا زیبا؛ اپیدمی تصاویر تیمی ابتدای بازی با ژست های متمایز!

[ad_1]

طرفداری- تصاویر یادگاری گرفته شده تیم ها در ابتدای بازی های خود، به نوعی نشان دهنده وحدت، دوستی و همدلی بازیکنان و نیز نمایانگیر هویت تیم ها به شمار می رود. از دیرباز تیم های فوتبال در اقصی نقاط دنیا چه در عرصه ملی و چه در عرصه باشگاهی در ابتدای دیدار های خود و پیش از به صدا درآمدن سوت ابتدای بازی، با دستانی حلقه زده بر گردن یک دیگر، روبروی لنز خبرنگاران قرار گرفته و تصاویری را به ثبت می رساندند. تصاویری که اغلب برای امور تبلیغاتی تیم ها به کار گرفته می شد و همچنین شور و نشاط بازیکنان در ابتدای بازی را به نمایش می گذاشت.از گذشته مرسوم بوده که در این تصاویر بازیکنان در دو ردیف ایستاده و نشسته به صورت متوازن در کنار یک دیگر قرار می گرفتند. معمولا شش نفر به صورت ایستاده و پنج نفر به صورت نشسته و یا بلعکس، نظم ویژه این تصاویر را شکل می دادند. این نظم که به صورت طبیعی شکل گرفته بود، در ناخودآگاه ذهن هواداران و اهالی فوتبال نقش بسته، به صورتی که هر جایگشتی به غیر از این، توجهات را جلب می کرد.

نخستین بار تیم ملی ولز در مسابقات یورو 2016 این نظم طبیعی را در یک تورنمنت مشهور و جهانی، برهم زده و با یک هنجار شکنیِ جالب تصاویر جدیدی را برای اهالی فوتبال در سرتاسر دنیا مخابره کرد. تصاویر تیمی ولزی ها در این تورنمنت سیل واکنش های کاربران توییتر را به دنبال داشت. برخی تنوع و تمایز آن را ستوده و جذاب دانستند و برخی برخلاف گروه دیگر آن را دست مایه طنز و شوخی قرار دادند.حرکت تیم ملی ولز در این مسابقات همانند تشویق های شگفت انگیز مردم ایسلند، خیلی زود وارد مرزهای ایران شده و به یک اپیدمی بدل گشت. حرکتی که باعث الگو برداری بسیاری از تیم ها شده تا قاب های بدیع و شگرفی در ابتدای مسابقات خلق شود. با بهانه های مختلف در دیدار های مختلف تیم های ایرانی سعی کردند با برهم زدن هنجار و نظم شکل گرفته در ذهن هواداران، خود را متمایز نشان دهند.

صبای قم، سایپا، گسترش فولاد، استقلال تهران و سپاهان پیشگامان این امر به حساب آمده و زودتر از سایرین به کمپین خرق عادت در تصاویر ابتدای مسابقات پیوسته اند.ولی متاسفانه یا خوشبختانه، این فرهنگ نیز مانند خیلی فرهنگ های دیگر با یک عادت نادرست وارد ایران شده است. برای مثال برخی تیم های ایرانی در شرایطی خاص با بولد کردن یک بازیکن تصاویر نا متعارفی را گرفته اند. احسان حاج صفی در عکس تیمی فولاد مبارکه سپاهان و سید حسین حسینی در عکس تیمی استقلال تهران به دلیل آخرین دیدار و همچنین شانس شکستن رکورد بیشترین دقایق بسته نگه داشتن دروازه از سوی هم تیمی ها بولد شده و برخلاف سایرین، تنها نشسته عکس تیمی بوده اند. اتفاقی که ناخودآگاه باعث آسیب وارد شدن به روح برابری و انسجام تیم ها می شود.بُعد دیگر ماجرا که از سوی موافقین این حرکت بیان می شود، تمایز و خاص بودن عکس ها در شرایط ویژه برخی بازیکنان است. این حرکت به نوعی قدردانی و تقدیر بازیکنان هم دسته از آن بازیکن مذکور به شمار می رود. برای مثال شرایط ویژه سید حسین حسینی در خلق رکورد جاودانه بسته نگه داشتن دروازه در تاریخ لیگ برتر یا زحمات بی بدیل احسان حاج صفی برای نام سپاهان، به نوعی با قدردانی سایر بازیکنان استقلال و سپاهان روبرو شده و این موضوع در عکس تیمی آبی پوشان و طلایی پوشان زاینده رود، منعکس شده است تا ابتدای آن بازی برای هواداران دو آتیشه دو تیم، تاریخی و به یادماندنی شود.شما در کدام یک از دو دسته بالا قرار می گیرید؟ از شکل گیری این چنین قاب هایی استقبال می کنید یا ترجیح می دهید طرز ایستادن بازیکنان روبروی لنز خبرنگاران، متعارف و روتین باشد؟ نظر خود را برای ما و دیگر کاربران به اشتراک بگذارید.

[ad_2]

منبع لینک by [author_name]